Antonia

Op de laatste dag van haar leven denkt Antonia terug aan die ene dag kort na de Tweede Wereldoorlog, toen ze terugkeerde naar het geboortedorp waar ze als jong meisje uit vertrokken was.
Haar herinneringen, verweven met de stem van haar achterkleindochter Sarah, leggen een verhaal van vijftig jaar bloot waarbij haar leven in het dorp, haar beste vrienden, vijanden en uiteraard zijzelf aan bod komen.
88 jaar lang heeft Antonia het leven als een welkome gast ontvangen. In het volle besef dat niets eindigt, ook al loopt deze lange kroniek op zijn einde, zal ze sterven, omringd door hen die ze het liefste ziet.